Название: «Первый портал. Золотая пыль»
Мой ракурс всё тот же — я ещё не могу его покинуть. Но если прежде я писала дорогу, ведущую к порталу, то теперь пишу сам портал. У меня их несколько, но этот холст — первый.
И я пишу небо. Чистое, голубое, бесконечно мягкое и светлое. Но самое интересное рождается внизу, на земле. Я пишу его на грязной охре, на сдержанном, приглушённом фоне. И этот контраст творит чудо: охра, встречаясь с лазурью, вспыхивает иллюзией золота. Не кричащего, не гламурного, а старого, тёплого, будто пропитанного солнцем и пылью этой земли.
Мне хотелось поймать именно этот необычный золотой цвет — рождённый не из чистого пигмента, а из смешения, из диалога светлого неба и «грязной», богатой имприматуры. Противопоставление воздушной лазури и плотной, земной основы рождает ту самую магию, когда земное начинает светиться, притягивая к себе nebesa.
—
English Translation
«The First Portal. Golden Dust»
My vantage point remains the same—I am not yet ready to leave it. But whereas before I painted the road leading to the portal, now I am painting the portal itself. I have several of them, but this canvas is the first.
And I am painting the sky. A clear, blue, infinitely soft and light sky. But the true magic happens below, on the ground. I paint it over a dirty ochre, a muted, subdued background. And this contrast works a miracle: the ochre, meeting the azure, ignites into an illusion of gold. Not a loud, glamorous gold, but an old, warm one, as if steeped in the sun and dust of this land.
I wanted to capture this particular, unusual golden color—born not from a pure pigment, but from a mixture, from a dialogue between the light sky and the «dirty,» rich imprimatura. The juxtaposition of the airy azure and the dense, earthly base creates that very magic, where the earthly begins to glow, drawing the sky to itself.
—
Thai Translation
«ประตูแรก ฝุ่นทอง»
(Bprà-dtoo Râek, Fŏon Taawng)
มุมมองของฉันยังคงเดิม — ฉันยังจากมันไปไม่ได้ แต่หากก่อนหน้านี้ฉันวาดภาพ ‘ทาง’ ที่นำไปสู่ประตู ตอนนี้ฉันวาดตัว ‘ประตู’ เอง ฉันมีภาพประตูหลายภาพ แต่ผืนใบนี้คือภาพแรก
และฉันวาดท้องฟ้า ท้องฟ้าสีฟ้าใส อ่อนนุ่ม และสว่างไร้ที่สิ้นสุด แต่สิ่งที่พิเศษที่สุดเกิดขึ้นเบื้องล่าง บนพื้นดิน ฉันวาดมันบนพื้นหลังสีโอคราสกสกปรก มืดมัวและเงียบสงบ และความแตกต่างนี้สร้างปาฏิหาริย์: สีโอคราเมื่อพบกับสีฟ้าท้องฟ้า ก็ลุกโชนเป็นภาพลวงตาของสีทอง ไม่ใช่ทองที่แวววาวหรือฉูดฉาด แต่เป็นสีทองเก่าแก่และอบอุ่น ดุจดั่งว่าอิ่มเอิบด้วยแสงตะวันและฝุ่นผงของแผ่นดินนี้
ฉันต้องการจับสีทองอันไม่ธรรมดานี้ไว้ — สีที่เกิดไม่ใช่จากเม็ดสีบริสุทธิ์ แต่เกิดจากการผสมผสาน จากการสนทนาระหว่างท้องฟ้าสว่างกับพื้นรองภาพที่ «สกปรก» และเข้มข้น การวางคู่กันของสีฟ้าท้องฟ้าอันเบากับพื้นดินที่หนาแน่นก่อเกิดเป็นเวทมนตร์ เมื่อสิ่งที่เป็นโลกีย์เริ่มเรืองแสง ดึงดูดท้องฟ้าให้มาใกล้